به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، خيمه هاي سفيد،سرخ وسبز که تعداد آنها آنقدر زياد است که چشم هر بيننده اي را در روز عاشوراي حسيني از دور به اين شهر به خود جلب مي کند .

اين خيمه گاه از روز سوم ماه محرم تا روز عاشورا مامن حاجتمندان و شيفتگاني است که براي طلب حاجت و عزاداري به ان پناه مي برند .

از روز سوم دهه محرم مردم اين شهر دسته دسته به سمت خيمه گاه مي روند ،زيارت عاشورا مي خوانند ،روضه مي خوانند و به ياد مظلوميت ياران امام حسين(ع) اشک مي ريزند .

خيمه سوران طاقانك که در فهرست آثار ملي ايران نيز به ثبت رسيده است بنابر روايات شفاهي، بيش از 80 سال پيش با برپايي يک سياه چادر عشايري که از عشاير ساکن در اطراف طاقانک به امانت گرفته شده بود، در محل قبرستان قديمي شکل گرفت.

از روز سوم که نخل هاي آورده شده از استان کرمان و 72 خيمه بزرگ در اين مکان به نيت 72 تن ياران امام حسين(ع) بنا مي شود بر تعداد اين خيمه ها افزوده مي شود ،هر کسي که دست به دامان يکي از ياران مظلوم سالار شهيدان شده است به نيت او خيمه اي مي دوزد و آن را با آنچه که در وسعش است مي آرايد وحتي اگر نمي تواند اين کار را انجام دهد با گره زدن پارچه اي به گوشه خيمه گاه آن حضرت ارادتش را به ايشان اعلام مي دارد بطوري که در سالهاي گذشته تعداد اين خيمه ها به 700 عدد هم رسيده است .

کم کم که لحظات به روز تاسوعا نزديک مي شود،نذري پزان هم در اين خيمه گاه آغاز مي شود ،بوي انواع نذري از آبگوشت معروف تاسوعا گرفته تا آش ،کاچي ،حلوا و شيربرنج در خيمه گاه مي پيچد و جمعيت هم دسته دسته به سمت خيمه گاه مي آيد .

در ميان خيمه ها خيمه باب الحوائج علي اصغر(ع) از همه خيمه ها کوچکتر است و در ان گهواره و تزييناتي است که دل هر محب اهل بيتي را از ظلمي که در حق آن بزرگوار شده است مي لرزاند .

 در تمامي مدت برپايي خيمه ها نوحه سرايي، سينه زني، زنجير زني،  چاق چاقو و خواندن زيارت عاشورا معنويت خاصي به فضا مي بخشد.

  در روز هفتم  نيز معمولا تعزيه حضرت قاسم ( ع ) در خيمه گاه برگزار  مي شود.

بالاخره عصر تاسوعا با حزن و اندوه از راه مي رسد و عزاداري عصر تاسوعا با حرکت هيئت هاي عزاداري از سطح شهر طاقانک به سمت خيمه گاه آغاز مي شود و تا پاسي از شب ادامه دارد. حضور گروه هاي سينه زن، زنجيرزن و چاق چاقو زني در کنار خيمه هاي برپا شده تا نزديکي صبح ادامه مي يابد.

صبح روز عاشورا، گروه ها و هيئت هاي عزاداري به سمت خيمه گاه حرکت مي کنند. حرکت کاروان نمادين امام حسين(ع)، قرباني کردن 14رأس گوسفند در جلوي هيئت هاي عزاداري، تشيع نمادين پيکر شهداء کربلا، نواختن ني، ساز و دُهل و حمل علم به سوي خيمه گاه همراه با هيئت هاي عزاداري فضا را از بوي حسين پر مي کند و اين هيئت ها با رسيدن به خيمه گاه فرياد يا حسين و يازينب سر مي دهند و جمعي از افراد در هيئت سپاهيان کوفه، سوار بر اسب در ميان خيمه هاي برپا شده تعدادي از  نوجوانان و جوانان را که پوشش سبز رنگ برتن دارند تعقيب مي کنند و سپس خيمه هاي  برپا شده، به آتش کشيده مي شوند.

عزاداري و مداحي در زمان سوزاندن خيمه ها و پس از آن ادامه مي يابد و جمعي نيز با حرکت در ميان خيمه هاي در حال سوختن، مراسم دمام زني را اجرا مي کنند.

با فروکش کردن شعله هاي آتش، جمعيتي که تعداد آنان گاهي به 10 هزار نفر هم مي رسد به سوي خيمه هاي سوخته حرکت مي کنند. برداشتن باقي مانده خيمه هاي سوخته شده به عنوان تبرک، خواندن زيارت عاشورا در گروه هاي چند نفره و روشن کردن شمع درکنار باقي مانده خيمه ها تا ساعتي پس از پايان مراسم خيمه سوزان ادامه دارد.

پس از سوختن خيمه ها عزاداران راهي امامزاده زين الدين و گلزار شهدا مي شوند و نماز ظهر عاشورا را با شکوه هر چه تمام تر برگزار مي کنند .

 حرکت کاروان نمادين اسراء ، برپا کردن دوباره خيمه اي سياه رنگ با نام خيمه حضرت زينب (س ) و روشن کردن شمع در کنار اين خيمه ،مردم را به همدردي با بازماندگان عاشوراي حسيني مي خواند .

منبع:جهان بين